วัดราชคฤห์

วัดราชคฤห์ เดิมชื่อ วัดมอญ วัดบางยี่เรือเหนือ หรือ วัดวังน้ำวน สร้างในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนกลาง ในสมัยสมเด็จพระเอกาทศรถ อายุราว 400 ปี ในช่วงรัชสมัย ที่ได้ชื่อวัดมอญ นั้นมาจากพวกนายกองมอญที่เดินทางมาพึ่งพระบรมโพธิสมภารเป็นผู้สร้างวัด สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี ได้รับสั่งมอบหมายให้พระยาสีหราเดโช (พระยาพิชัยดาบหัก) ทำการควบคุมดูแลบูรณะปฏิสังขรณ์ สร้างพระอุโบสถ พระสถูปองค์ใหญ่ ฯลฯ จากนั้นได้สถาปนาให้เป็นวัดพระอารามหลวงชั้นโท

พระวิหารใหญ่

(พระอุโบสถเดิม) สถาปัตยกรรมก่ออิฐถือปูน ทรงสูงโปร่ง ฐานหย่อนโค้งเป็นท้องสำเภา มีมุขด้านหน้าและด้านหลัง หลังคาประดับช่อฟ้าใบระกาหางหงส์ หน้าบันและหน้าอุดปีกนกเป็นไม้แกะสลักลวดลายเครือเถา มีสาหร่ายรวงผึ้งห้อยลงใต้หน้าบันระหว่างเสา เสาเป็นรูปแปดเหลี่ยมมีบัวหัวเสาเป็นรูปบัวตูม ด้านหน้ามีประตูกลาง 1 ประตู ซุ้มประตูทรงมณฑปประดับลวดลาย ด้านข้างเรียบไม่มีหน้าต่าง มีเพียงประตูขนาดเล็กตรงกลางด้านละ 1 ประตู ภายในพระวิหารเคยมี ภาพเขียนฝาผนังเป็นลายดอกไม้ร่วง ปัจจุบันได้เลือนหายไป ที่ฝาผนังมีซุ้มคูหาประดิษฐานพระพุทธรูปโดยรอบ ตามคติเดิมที่นิยมสร้างตั้งแต่สมัยอยุธยาตอนปลายถึงสมัยธนบุรี มีพระประฐานเป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย